“پرستار داد بزن، حقتو فریاد بزن”

به پشتیبانی از خواسته های برحق پرستاران زحمتکش ایران، برخیزیم!

موج اعتصابات و گردهمآیی های اعتراضی پرستاران، شهرهای ایران را درگرفته و با پیوستن همکاران آنها از دیگر نقاط کشور، شاهد گسترشِ هرچه بیشتر اعتراضات صنفی این قشر زحمتکش و شریف جامعه هستیم. با ادامه و بالا گرفتن اعتراضات بخش درمان در شهرهای شیراز، فسا، آباده، کرج، تبریز، زنجان، مشهد، اصفهان و …، اینک پرستاران خوزستانی نیز به صف این مبارزات پیوسته و در گرمای نزدیک به ۵۰ درجه اهواز، در برابر استانداری دست به اعتصاب و گردهمآیی اعتراضی زدند.

پرستاران گرانقدر میهنمان در روند انجام وظایف دشوار و در برخی موارد خطرناک (رویارویی با ویروس کرونا)، بیشتر مواقع در پی ساعات کاری طولانی بهمراه اضافه کاری اجباری، به هیچ روی در نظامِ ایران ستیز اسلامی از زندگی نسبی آسوده ای برخوردار نبوده و نیستند، و همواره در طی این سالها کوشیدند تا به روشهای گوناگون صدای ناخشنودی خود را به گوش ناشنوای این جمهوری بیگانه پرست برسانند. این در حالیست که پرستاران زحمتکش میهنمان در شهرهای بزرگی چون تهران، باید دو شفیت در شبانه روز کار کنند تا بتوانند فقط از پس پرداخت هزینه مسکن برآیند. در کنارِ عدم دریافت دستمزدی آبرومندانه در برابر کار حرفه ای و رنجی که متحمل می شوند، باید به عواملی چون: “سیاست‌های غلط، دیدگاه‌های تنگ نظرانه، نگاه‌های تبعیض آمیز و مدیریت پزشک سالارانه”، در محیط کار که همواره با آن روبرو هستند را نیز بدان افزود. این مجموعه بهمراه عواملی دیگر دست به دست هم داده اند تا آنها به تصمیم های ناخواسته ای چون: خروج از بخش دولتی، تغییر شغل و یا مهاجرت گسترده به کشورهای دیگر روی آورند.

امروزه در کشورهای پیشرفته، نیمه پیشرفته و یا حتا جوامعی که در گامهای نخست توسعه قرار دارند، بخش درمان بویژه پرستاران متناسب با شرایط کشورشان، از جایگاه ویژه و آبرومندی، هم از سوی مردم و هم از سوی مراجع قدرت برخوردارند. ما به ازای عملی چنین احترامی، همان زندگی نسبتا آسوده و ایمنی است که از آن بهره مند می شوند. در ایران امروز، از آنجاییکه به خاطر سوء مدیریت، حاکمیت ایدئولوژی مذهبی – سیاسی اسلامی و ارجح شمردن منافع مردم لبنان، فلسطین، یمن، عراق و … بر ایرانیان؛ مردم ما و از آن میان قشر زحمتکش پرستاران، ناچارند متحملِ کارِ طاقت فرسا، بی عدالتی، تبعیض های گوناگون و فقر اقتصادی گردند.

از آنجایی که این جمهوری ننگین غیر ایرانی، پاسخ خواسته های بحق ایرانیان را همواره با باتوم، گاز اشک آور، گلوله، مشت و لگد، زندان و شکنجه داده است؛ اینبار نیز به روش همیشگی خود، به جای چاره اندیشی جهت رفع گرفتاریهای پرستاران، به جای پاسخگو کردن وزرات بهداشت، موضوع را به “شورای امنیت کشور” محول کرده است!! به باور ما؛ امنیتی کردن یک حرکت صرفا صنفی، از شگردهای شناخته شدۀ رژیم جهت فضا سازی برای سرکوب و درهم شکستن خواسته های بحق ایرانیان است. ایرانیان دیگر فریب این دستگاه نیرنگ و ریای اسلامی را، تحت بهانه هایی چون دولت تازه کار اصلاحات، و … نخواهند خورد و برای بدست آوردن خواسته های عادلانه خود از هیچ کوششی فروگذار نخواهند کرد. انجمن پادشاهی خواهان پیشرو ضمن محکوم کردن این رژیم گردنکش در نادیده انگاری درخواست بخش درمان، و پشتیبانی از خواسته های بحق پرستاران زحمتکش میهنامان و مبارزات عادلانه و صلح آمیز آنان در چارچوب اعتصاب، گردهمآیی های اعتراضی … و نافرمانی های مدنی، و با پژواک صدای آنانی که مبارزه بر دستگاه ستم را بر خانه نشینی و خاموشی گُزیدن ترجیح می دهند؛ همۀ ایرانیان مبارز را فرا می خوانیم تا به هر اندازه که در توان دارند و از هر راه مبارزاتی که خود می پسندند، در برابر جانیان حاکم بر سرزمینمان برخاسته و فارغ از هرگونه دسته بندی، به دفاع و پشتیبانی هماهنگ و سازمانیافته از مبارزات مردم ایران برخیزند. و چنین باد!